Χρειάζεται να πω δυο λόγια για το foivery, για να εξηγήσω περί τίνος πρόκειται. Είναι η προσπάθειά μου να εκφραστώ μέσα από την τέχνη και την συγγραφή ιστοριών. Τι είδους ιστορίες γράφω δεν μπορώ να πω ακόμα, γιατί τώρα διαμορφώνω τον συγγραφικό μου χαρακτήρα.

Μέχρι χθες προσπαθούσα να συγκρατήσω την καλλιτεχνική μου τάση. Όταν λέω “καλλιτεχνική” δεν αναφέρομαι στην ποιότητα των έργων μου, αλλά στην έκφρασή μου μέσα από την τέχνη. Όλοι μας έχουμε κάποια διάθεση για δημιουργία, αλλά πολύ συχνά καταστέλλουμε αυτήν την διάθεση. Όπως έκανα κι εγώ. Το έβρισκα μάταιο; Ντρεπόμουν; Περίμενα να “εμφανιστεί η ευκαιρία”; Λίγο απ’ όλα αυτά.
Τώρα, όμως, αποφάσισα να αφήσω τις καλλιτεχνικές μου διαθέσεις να οργιάσουν! Εκμεταλλεύομαι την ευκαιρία που δίνει το ίντερνετ, για να δημιουργήσω αυτό το blog, και να ‘χω μια πρώτη βάση για δημοσίευση. Έτσι- η αλήθεια είναι- θα ‘χω κι ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσω να γράφω.
Αυτά τα ολίγα…
Φοίβος- Σταύρος Μακρίδης
Θεσσαλονίκη, 3/6/2012